Relacja ze Sumsów w Bombaju

listopada 27, 2016

W poście grudniowym z 2013 roku wspomnieliśmy w kilku zdaniach, naszą wizytę w bombajskich slumsach. Po trzech latach pokazujemy stamtąd ponad dwadzieścia zdjęć. Można zobaczyć na nich, jak żyją tam ludzie, jaką mają nieprawdopodobną zaradność życiową i determinację przetrwania. Będąc wśród nich nie czuliśmy żadnego zagrożenia. Wszyscy się do nas uśmiechali. Robiono sobie z nami zdjęcia i my też fotografowaliśmy ich świat.

Nikt w slumsach nie żąda socjalnego wsparcia, bo go tam nie ma. Nikt nie skarży się na zły los.

Hindusi wierzą w reinkarnację, w to, że po śmierci wcielą się w nowy lepszy byt fizyczny. I to im daje zgodę na obecny ciężki los.

Codziennie w niewyobrażalnych dla Europejczyka warunkach, mieszkańcy slumsów walczą o przetrwanie.

Panuje tam niesamowity ścisk. Na obszarze 1 mili kwadratowej żyje ponad milion mieszkańców. To właśnie tu kręcono film pt. „Slumdog” (Pies ze slumsów). Nasz młody taksówkarz. przyjechał do Bombaju ze wsi. Miał nadzieję dzięki swojej pracy po kilkanaście godzin dziennie, zamienić wegetację w slumsach, na życie w wynajętym mieszkaniu w jakiejś tańszej dzielnicy Bombaju. Uśmiechnięty od ucha do ucha, w czystej białej koszuli, przez kilka dni porozumiewając się z nami swoim prostym angielskim, pokazywał nam atrakcje tego siedemnastomilionowego miasta. Na zakończenie podjechał z nami do specjalnego sklepu dla zachodnich turystów gdzie za przywiezienie potencjalnych kupców, dostał prezent od firmy dla swojej kilkuletniej córeczki.

Wielu mieszkańców slumsów, w końcu opuszcza to kłębowisko nędzy i z powodzeniem toczy dalsze życie w lepszych dzielnicach Bombaju.

Tuż obok slumsów wybudowano ogromne, imponująco nowoczesne lotnisko. Odlatywaliśmy z niego do Polski, w trzy dni po oddaniu do użytku tej wielomiliardowej inwestycji. Z okien samolotu widzieliśmy przez chwilę mieszkańców slumsów, ten ogromny moloch ludzkiej nadziei.